A kuku! Dwa wpisy jednego dnia, czy może nocy. Każdy po trosze o zakupach, ale tematycznie rozbieżne, więc się zmusiłam i dokonałam rozmnożenia. Mam jeszcze materiału na trzeci, ale niczego nie obiecuję. Wolę robienia czegokolwiek wyduszam z siebie jak resztki pasztetu ze świńskiego jelita. Antoni śmierdzi jak ciemny zaułek dworca kolejowego. Wszyscy znamy takie zaułki. Myję go wilgotną szmatką, osuszam

Wszyscy wiemy, że nieszczęścia wcale nie chodzą parami. One organizują się w dużo bardziej liczne grupy przestępcze. Patrolują ulice jak grupki zbuntowanych nastolatków, i kosym okiem spoglądając spod grzywki rzucają urok na niewinnych przechodniów. Wypatrują ofiary. Im niżej zwiesicie głowę myśląc, że w ten sposób stajecie się niewidoczni, tym chętniej kopną Was w zgięcie kolan od tyłu. I już leżycie.