kozie sery
Nie wiem, czy Państwo wiedzą, bo nikt o tym nie mówi, ale zaczął się wrzesień (a ja za kilka dni zacznę robić pięćdziesiąte okrążenie wokół Słońca – kawał drogi już za mną, a nie sądziłam, że się aż tutaj dowlokę), i ten wrzesień to zleci jak stara baba ze schodów do piwnicy, a potem to już mgły, pajęczyny i coraz
Czytaj dalejDzień dobry Państwu, u Was też już lipiec?! Miałam napisać wcześniej, zdaje się w kwietniu, ale coś mi wypadło, a dokładniej to drzwi mi z domu wypadły, gdy je chciałam za sobą zamknąć pewnego wiosennego popołudnia: Nie powiem, pieprznęło zdrowo. Całe szczęście, że psy weszły do domu razem ze mną, a raczej przede mną, więc nikomu na plecy te drzwi
Czytaj dalejKochane Kozy, drodzy Kozłowie. Właśnie dostałam noworoczne życzenia od Cichej Wielbicielki i nie omieszkam ich użyć, bo chyba nam wszystkim się przydadzą, a już na pewno nam się należą: Żeby się żyło! Żeby się chciało! Żeby się miało! Żeby się dało! Nic dodać, nic ująć. Za to jeśli chodzi o kalendarze, to ani pobożne życzenia, ani siarczyste zaklęcia nie
Czytaj dalejKochane Kozy, drodzy Kozłowie. U Was też wiosna? Długo nie pisałam, bo byłam bardzo zajęta. Państwo być może nie pamiętają, ale ja już kilka lat temu postanowiłam niczemu się w życiu nie dziwić, więc kilka dni temu też się nie zdziwiłam ani trochę, że w kuchni można zrobić nie tylko pierogi, ale i wózek do gnoju. Cały sekret tkwi w
Czytaj dalej