Podobno dawno temu gdzieś w okolicach Kraśnika widziano białego Pasztecika . Bo Paszteeeecik kolegę miał żółtego co go uuuumył całkiem do białego . Podobno Pasztecika podobno Pasztecika nikt nie tyka bo nie ma godnego przeciwnika (2021, Małżonek, i to są zaledwie trzy z bardzo wielu zwrotek, a codziennie powstają nowe) 30 lipca, lekko mglisty i chłodnawy wieczór, idziemy zamykać koziołki,

Majączek po kryjomu wciągnął pół wiadra serwatki, i – po równie kryjomu – odcedził białka od wody na wykładzinę w moim pokoju. Na moje smutne pytanie, mające być retorycznym, kto, na przestrzeni tych wszystkich lat, nie zsikał się w moim pokoju, małżonek odpowiedział skromnie, a uczciwie, że on jeszcze nie. A kilka dni temu podjechał pod bramę transport tegorocznego siana,

A było to tak: Najpierw bociana drapał szpak… Tu Babcia robi dramatyczną przerwę, patrząc mi głęboko w oczy, ale już jej się zaczynają trząść ramiona, na twarz wstępuje rumieniec, a zmarszczki wokół oczu zdradzają rychłe nadejście uśmiechu. A później zaszła zmiana I szpak drapał bociana. Babcia nie śmieje się pełną gębą, jak jakiś koń, tylko tak bardziej w głębi siebie.

Kochane Kozy, Drodzy Kozłowie, Szanowne Państwo. Otóż bombowe kalendarze skradają się pod Wasze drzwi po cichu, opakowane w szare miraże, tfu – kartony, i mam nadzieję, że o tym wiecie, bo In Post wysyła maile z powiadomieniami. Ten wpis jest notką techniczną, byście w komentarzach mogli zgłaszać pretensje, wnioski, zażalenia, a przede wszystkim należne Zespołowi Ds. Kalendarza zachwyty :) Uprasza

20 lutego 2021 Jeżu kulawy w za ciasnych butach, jak mi dzisiaj dobrze! Pięć stopni na plusie i słońce świeci, aż nawet kurczaki wylazły na podwórko, a już się bałam, że oślepły przez te dwa miesiące siedzenia w kurniku. Powyżej wszystkich dziurek mam już tych śniegów i mrozów, i choć ziemia pod warstwą śniegu wciąż skostniała i twarda jak beton,

Droga Barbarello, żwir w oczach to nic innego, jak kolejna atrakcja starości, a wiem coś o tym, bo niby metrykalnie jestem o pół nanochwili młodsza od Ciebie, ale gdyby mnie poddać datowaniu izotopowemu, to wyszłoby na jaw, że to właśnie ja negocjowałam z Noem kwestię zaokrętowania Maryli Rodowicz na Arkę (no bo ktoś musiał robić za entertainment, podczas gdy Noe

Taki jest komentarz piesków do sytuacji ogólnej, ale mili Państwo – najpierw biznesy, potem ekscesy, bo kilka gatunków tegorocznych serów dojrzewających jest już w takim wieku, że mogą się ubrać, spakować, i samodzielnie udać w drogę do Waszych lodówek, i tylko czekają na zaproszenie. Najpierw więc krótka dokumentacja zdjęciowa z serowej orgii odbywającej się co roku w piwnicy Kanionka (i