Przepraszamy za usterki, czyli konserwacja sprzętu młotkiem

Dziś nie będzie przynudzania. Nie dlatego, że się opamiętałam (nie ma leku na grafomanię), lecz albowiem klawiatura mojego klaptopa nie wydaje od kilku dni literek “a” oraz “z”. Nieczynne do odwołania, resztki literek “a” i “z” wyprzedano z magazynu, nie ma, proszę nie pytać i nie wydzwaniać do kierownictwa. Szef na Hawajach (albo, jak chce moja klawiatura, na Hwjch). Sposób, w jaki te literki znalazły się w dzisiejszym tekście, nazywa się copy-paste (kopiuj-wklej) i jest on tylko odrobinę mniej żmudny i irytujący, niż rycie w kamiennych tablicach wiertłem stomatologicznym bez napędu. Zważcie bowiem, iż brak “a” oraz “z” oznacza automatycznie brak “ą” i “ż”. Tak, napisałam to wszystko, kopipejstując kwadrylion brakujących literek, ponieważ mam nie tylko gen autodestrukcji, ale również Talon na Robienie Sobie pod Górkę i dożywotni karnet na wykłady Prof. Syzyfa o Bezsensownym Wysiłku (z których, jak widać, jeszcze nic nie zrozumiałam).

Jeśli po zabiegach młotkiem, odkurzaczem i/lub pędzelkiem do malowania uda mi się odzyskać początek i koniec alfabetu, to ciąg dalszy nastąpi. Jeśli nie, to zamieszczę tylko zdjęcia i będzie jak w książce dla dwulatków z autyzmem (czyli będzie się można pokiwać do obrazka z główką kapusty i wyobrażać sobie Bóg wie co).